ชอบๆ พระเอกเราโหดได้ใจ เล่มแรกพระเอกยังสองจิตสองใจ จะชอบนางเอกดีไหม นางเอกฉลาดรอบครอบ สนุกดี มีอ่านซ้ำแน่นอน
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่า���ีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
สำหรับใครนะคะ ที่ไม่กล้าดูปรปักษ์จำนนเพราะกลัวหนิงเกอตาย ดูเถอะ เรื่องนี้หนิงเกอไม่ตายจ้า มันไม่มีอะไรให้พี่ต้องตาย ต่อให้ยมบาลให้พี่มันตาย พี่มันก็จะไปคิลยมบาลแทน พี่จะอยู่กับเมียกับเลี้ยงลูกจ้า
แต่อ่านแล้วยังรู้สึกเหมือนว่าตัวพระนาง ยังไม่ได้มีความรู้สึกอะไรที่ลึกซึ้งมากนัก แต่กระนั้นสัมพันธ์ทางกายของทั้งคู่ก็ชวนให้เลือดสูบฉีดมากๆ อิอิ
แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
ประเด็นที่เกี่ยวข้อง บุคคลที่เกี่ยวข้อง สถานที่ที่เกี่ยวข้อง ประเด็นที่เกี่ยวข้อง
ขณะเดียวกัน หลิวเหยี่ยน บุตรหลางหยาอ๋อง (อีกเมืองหนึ่ง) อดีตคู่หมั้นเสี่ยวเฉียว ยกกองทัพมาวางแผนจะระเบิดคลองถล่มเมือง และชิงตัวเสี่ยวเฉียวกลับ แต่เสี่ยวเฉียวแอบไปทำลายกำมะถันตัวจุดระเบิดคลองจนเสียหาย ป้องกันคลองและชาวเมืองไว้ได้ พร้อมยกตราประทับเมืองผานอี้ ใช้เป็นสินเดิมยกให้เว่ยเซ่า เพื่อป้องกันไม่ให้เขาตีเยียนโจว
..พอตบะแตกแล้วหื่นมากจ้า สงสารนางเอกมาก พระเอกเอะอะก็ลากขึ้นเตียง และก็สงสารพระเอกที่โดนขัดจังหวะเรื่องบนเตียงบ่อย (ฮ่า...) แถมมีอะไรกับนางเอกครั้งแรกยังหลั่งเร็วจนเสียหน้าอีก เรื่องแรกเลยนะเนี่ยที่เจอพระเอกเป็นแบบนี้ ฮ่าๆๆ
ยาจกน้อยพลิกเกมกลายเป็นประธานจอมเผด็จการไล่จีบรักแรก
ยิ่งมองยิ่งตรงนิยาย สาวงามล่มเมืองที่สายตาฉ่ำวาวดูตัดพ้อออดอ้อน find out more ขนาดเว่ยเซ่าเกลียดตระกูลนางเอกแทบตาย เจอหน้าแวบแรกยังติไม่ออก สเปคชิบหายแต่ชิบหายละเมื่อกี้เผลอยิ้มเหรอเนี่ย ขนาดเว่ยเซ่าจะด่ากราดเชื้อหมาบ้าขึ้น ยัยหมานแค่ทำหน้าน่าสงสาร จากเขี้ยวจะงอกคือหดเลย
สนุกดี แต่ทำไมรู้สึกว่าพระเอกไม่เย็นชาเท่าที่คิด
ชอบในความเตรียมตัวอย่างดีของนางเอกในการรับมือกับพระเอก และความมักน้อยต่างๆ นาๆ ในการใช้ชีวิต
เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา